Steve Nash, Nets eğitim kampında izlenecek hikayeler arasında

Nets GM Sean Marks’ın Yılın Yöneticisi için yarıştığı tüm sezonlar arasında, bu, meslektaşlarının şapka çıkardıkları yıl olabilir.

Marks ve takım valisi Joe Tsai, Kevin Durant’in yaz mevsimi takas talebinin ardından bir şampiyona serisinin potansiyel bir patlaması olan patlayıcı bir duruma baktı ve gemiyi çalkantılı sularda dengeledi.

Durant, görünüşte iradesine karşı bir Net olmaya devam ediyor, Kyrie Irving bir yıllık anlaşma olarak hizmet eden şeye motive olmuş görünüyor, Ben Simmons hem sağlıklı görünüyor hem de kulağa hoş geliyor ve Nets, yine, büyük bir 3 ile güçlendirilmiş şampiyonluk yarışmacıları olarak geri dönüyor. basketbolun en iyisi.

Ama yeterli olacak mı? Tarih, özellikle bu franchise için, kağıt üzerindeki yeteneğin, derin bir playoff yarışı yapmak için her şeyin sonu olmadığını göstermiştir. Seven-Eleven döneminin 4. yılına girerken, Nets’in gösterebileceği sadece bir playoff serisi zaferi var ve Celtics’in geçen sezon süpürgelerin tozunu alıp onları ilk raundda hayal kırıklığı yaratan bir şekilde nakavt ettikten sonra aynı sayıda süpürme de var.

Bu sefer farklı olmalı.

Nets, eğitim kampından temiz bir çıkış yapıyor ve büyük ölçüde aynı çekirdek grubu birkaç yeni tamamlayıcı yüzle geri getiriyor. Bu aşinalık, eksikliğin onları geçen sezon mahvettiği şekilde onlara yardımcı olacak. Geçen yıla kadroda 10 yeni yüzle başladıktan sonra, anlamlı dakikalar oynamayı öngören 10 oyuncudan yedisi geçen yılki takımdan dönüyor.

Bu, tüm yol boyunca sorunsuz bir seyir olacağı anlamına gelmez. İşte Nets’in bir şampiyonluk gezisinde gezinmesi gereken üç potansiyel buzdağı.

‘Ağların boyutu yeterli mi?’ olarak da bilinir. Rakamlar Nets’in geçen sezon istatistiksel olarak iyi bir ribaund takımı olduğunu söylese de, James Harden anlaşmasında Andre Drummond’u almadan önce tahtalar için savaşmalarını izlemek, gözleri ağrıttı.

Nets, özellikle Joe Harris’in büyük bir kanadının iki ayak bileği ameliyatına ihtiyacı olduğu için sezon için ekarte edildikten sonra, rutin olarak ribaund aldı. Drummond, Nic Claxton’ın eksik olduğu yerde büyüklüğü sağladı, ancak ribaund varlığının eksikliği, playoffların ilk turunda iyice istismar edildi. Celtics 39.5 ribaund ortalaması tutturdu ve Nets sadece 34 sayı ortalaması tutturdu. Bu ribaundlar küçük farklarla belirlenen bir seride maliyetli oldu.

Nets bu yaz kesinlikle daha da büyüdü. Nets’in Utah Jazz’dan takas istisnası ve ilk tur draft hakkı karşılığında aldığı Royce O’Neale, 6′4″ boyundan daha büyük oynuyor. Kariyeri için ortalama beş ribaund aldı, ancak bu yetenekli grubun yanına sorunsuz bir şekilde uyan bir 3-ve-D olarak yedi board ortalamasıyla bir sezon geçirdi. TJ Warren, 6′8″, 220 pound’da check-in yapıyor. Markieff Morris ribaundçu olarak bilinmese de 6′9″ boyunda, 250 poundun biraz altında.

Sağlıklı bir Simmons’tan bahsetmiyorum bile, bir tahta kapma ve onu çemberde bitirmek veya açık bir takım arkadaşına bir kuruş için zeminin uzunluğunu alma kapasitesine sahip bir ribaund makinesidir.

Ancak Drummond, Chicago’ya gitti ve Nets, yetkilendirme mekanizmalarına sahip olmasına rağmen hiçbir zaman meşru bir yedek merkez imzalamadı. Nets, DeMarcus Cousins ​​veya Hassan Whiteside’ın peşinden gitmek yerine, Claxton’ın dışında kadrodaki tek uzun adam olarak ikinci yıldan uzun adam Day’Ron Sharpe ile antrenman kampına giriyor. bir zamanlar kabul edilen uzunlamasına çerçevesine daha fazla kas ağırlığı.

Claxton, çeşitli yaralanmalar ve hastalıklar nedeniyle, ilk üç NBA sezonunda sadece 97 normal sezon maçında oynadı ve Sharpe’ın oynayabileceği tek pivot olduğu zamanlar olacağı konusunda yüksek bir şans verdi. Sharpe etkili bir ribauntçu olduğunu kanıtladı, ancak bu içgüdülerini ligin en iyilerine karşı yeterince test etmedi çünkü çaylak olarak fazla oynama süresi alamadı.

Sezon öncesi ve normal sezonun ilk birkaç maçı, Marks’ın ilavelerinin Nets’in Drummond gibi kaba kuvvet ribaund ve defans oyuncusu eksikliğini telafi etmesine yardımcı olup olmayacağını belirleyecek. Brooklyn’in ribaund mücadeleleri devam ederse, Nets’in beşte derinlik eklemesi gerekebilir.

Claxton’ın müsaitlik geçmişinden bahsetmişken, Nets’in tam bir oyun listesi oynamak için güvenilir olmayan kritik dakikalar oynamayı öngören altı oyuncusu var. Örneğin, cüssesi ve puanlama yeteneği, her seferinde Durant’in omuzlarındaki yükü kaldırmaya yardımcı olmak için mükemmel bir seçenek haline getiren TJ Warren’ı ele alalım.

Warren’ın ayak sakatlığından dolayı son iki sezonda oynamadığını hatırlayana kadar.

Sakatlık sorunu geçen sezon Brooklyn’de iltihaplandı ve Nets’in ağırlaştırıcı eski rahatsızlıklara maruz kalabilecek oyunculardan oluşan yanıcı bir kadrosu var. Harris, ikinci bir ameliyat gerektiren bir ayak bileği üzerinde geri dönüş yapmaya çalıştıktan sonra 14 Kasım’dan beri basketbol oynamıyor.

Simmons bir buçuk yıldır basketbol oynamıyor ve bel fıtığı ile uğraştıktan sonra mikrodiskektomiden çıkıyor. Claxton’ın müsaitliği zaten belirtilmişti ve sayılar tek başına Brooklyn’deki ilk üç sezonunda sadece 103 maçta forma giyen ve hem normal sezon hem de playoff sakatlıkları bulunan Irving için çok şey anlatıyor.

Tabii ki, basketbol makinesi Durant var, defalarca “Sahada ölmeme izin ver” dedi çünkü takımının maçları kazanmak için ona ihtiyacı olduğu kadar çok dakika oynamak istiyor. Achilles’i kırmaktan üç sezon uzakta – oyunu hiç yaşanmamış gibi görünse de – ve Bruce Brown’ın dizine düştüğü acayip bir oyunda ona bir buçuk aya mal olan bir MCL sakatlığı geçirdi.

Her takımın sezonu oyuncuların müsait olmasına bağlıdır, ancak Nets bu bölümde şanssızdı. Bu, sonunda bir araya getirdikleri yıl mı olacak?

Her gün bir süperstar ve eski lig MVP’si doğrudan franchise sahibine gitmiyor ve hem ekibinin baş koçunun hem de genel menajerinin işlerini talep etmiyor. Ve bir takım sahibinin bir süperstarın taleplerine hayır demesi ve aynı zamanda takas talebini yerine getirmeyi reddetmesi kesinlikle her gün değildir.

Ancak Brooklyn’deki durum bu, Durant’in bir takas talep etmesi ve ardından takas talebini bir ültimatomla yinelemesinden sonra işlerin en azından biraz garip olması gerektiği yerde – ‘ya beni takas et ya da hem Steve Nash’i hem de Sean Marks’ı kov’ – bu gerçekleşmedi. .

Ve Marks’ın genel menajer olarak özgeçmişi ona sektördeki en iyilerden biri olarak ün kazandırmış olsa da, Nets’in işini iki sezon önce daha önce koçluk deneyimi olmadan alan Nash’in kanıtlayacak bir şeyi olduğuna şüphe yok.

Rotasyonlardan oyun içi ayarlamalara ve molalara kadar, Nash’in şampiyonluk hayalleri olan bir takımın lideri olarak başının üstünden baktığı zamanlar oldu, eski asistanı Ime Udoka’nın onu sıkıştıran savunma stratejileri ile tur atmasından daha fazla göz kamaştırıcı değil. Nets’in iki yıldız golcüsü.

Bu sezon Nash’in başarısı, hücumun ne kadar akıcı göründüğüne ve Simmons’ın oyununun kilidini açmanın çeşitli yollarına göre belirlenecek. Nash, geçen sezon Nets’in Simmons’ı sık sık merkez pozisyonunda kullanacağını söyledi, ancak önceki koçları onun yetenekli oyun kurma yeteneklerini onu oyun kurucu olarak başlatmak için kullandı. Harden anlaşması, Nets’in hücumu organize etmek için bir oyun kurucuya ihtiyacı olduğunu da kanıtladı, bu yüzden Durant ve Irving’in bunu yapmakla görevlendirilmemesi.

Nash sadece Simmons’ın yeteneklerini en üst düzeye çıkarmakla kalmayacak, aynı zamanda herkesten en iyi şekilde yararlanmak ve rakiplerin geçen sezon için planladığı kadar tahmin edilemez bir hücum kurmak için olacak.